Tijdens je zoektocht naar rendement kan je het risico nooit volledig wegcijferen, maar je kan het wel onder controle proberen te houden. Daarvoor is diversificatie het aangewezen middel. Eenvoudig gezegd komt diversificatie neer op de zegswijze dat je niet al je eieren in één mand mag leggen.
Diversificatie kan je toepassen op individuele beleggingsinstrumenten, zoals obligaties en aandelen. Zo kan je aandelenbeleggingen spreiden over diverse ondernemingen, sectoren of landen. Bij obligaties kan je het risico spreiden over diverse emittenten, over diverse looptijden en deviezen.
Maar je kan diversificatie ook toepassen op je beleggingsportefeuille als geheel. Je kan voor een gedeelte beleggen in producten die een vaste rente bieden, zoals staatsbons of obligaties en daarnaast opteren voor aandelen of beleggingsfondsen, waarvan het rendement niet op voorhand is bepaald.
Dankzij een goede diversificatie zal de volatiliteit van de portefeuille – de mate en de frequentie waarmee de waarde stijgt of daalt – afnemen. Schommelingen op korte termijn worden afgevlakt ten voordele van een stabielere groei op lange termijn. Niet alle effecten (aandelen, obligaties, deelbewijzen van fondsen, …) reageren immers op dezelfde manier op interne en externe factoren, zoals economische vooruitzichten, de rente-evolutie of de geopolitieke context. Sommige effecten zullen sterker dalen dan andere, nog andere kunnen daarentegen in waarde toenemen.