Gestructureerd product

Wat is een gestructureerd product?

Gestructureerde producten zijn complexe financiële producten, doorgaans met een looptijd van 2 à 12 jaar. Het rendement van een gestructureerd product hangt van verschillende voorwaarden af. Die voorwaarden kunnen erg uiteenlopend en ingewikkeld zijn. Gestructureerde producten kunnen worden verkocht onder verschillende rechtsvormen: beleggingsfonds, verzekeringsproduct, deposito of schuldbewijs.

Koop je een gestructureerd product, vraag je dan af:

• Hoeveel rente krijg ik? Wordt die jaarlijks uitbetaald?
• Hoeveel krijg ik op de eindvervaldag terugbetaald?
• Hoeveel kapitaalbescherming is er op de vervaldag van het product? 100 % of 90 % of minder.
• Welke bank geeft het product uit? Wie biedt kapitaalbescherming?
• Wat is de looptijd? Mag de uitgever van het product mij vervroegd terugbetalen? 
• Wat is de onderliggende waarde van het product?
• Wat is de valuta van het product?
• Wat zijn de risico’s en de kosten?

Wat zijn de kosten van een gestructureerd product?

Een beleggingsproduct "structureren" is ingewikkeld. En dus niet gratis... Van de 1000 euro die je belegt, zal er 20 à 100 euro (of meer) gebruikt worden om de kosten te vergoeden en de verkoper van het product te betalen. De emittent die het product “structureert” zal eveneens kosten aanrekenen.  Die kosten kunnen sterk variëren van product tot product.

Wat zijn de risico's en opbrengsten van gestructureerde producten?

Welke risico's zijn verbonden aan een gestructureerd product?

Vooraleer je financiële producten aan te raden, en a fortiori gestructureerde producten, is je bankier of financieel adviseur verplicht om te peilen naar je risicoprofiel. Het is belangrijk om hem duidelijk te maken waar je grenzen liggen. Gestructureerde producten kunnen deel uitmaken van een beleggingsportefeuille die op een hoger rendement dan de spaarrente mikt, maar je moet dan wel bewust zijn van wat je koopt en welke risico’s dat inhoudt.

Zou je nooit aandelen kopen van een sector die je niet begrijpt of in Amerikaanse dollars beleggen omdat ze voor jou te veel risico inhouden? Beleg dan ook niet in een product dat als onderliggende waarde aandelen van die sector heeft of dat in Amerikaanse dollars wordt uitgegeven.

De voornaamste risico’s op een rijtje:

• Risico op verlies van een deel of de totaliteit van het kapitaal wanneer de kapitaalbescherming geen 100 % bedraagt, maar 90 % of minder. Je moet dan rekening houden met een mogelijk verlies op je investering op de eindvervaldag of zelfs van het volledige kapitaal als er geen kapitaalbescherming is.

Een kapitaalbescherming van 100 % betekent in principe dat het product zo is “gestructureerd” dat je het volledige geïnvesteerde bedrag moet terugkrijgen op de vervaldag (exclusief de kosten).

• Risico op faillissement. De bank die het product uitgeeft of de kapitaalbescherming biedt, kan zoals iedere andere onderneming failliet gaan. In dat geval kan je je volledige belegging of het grootste deel ervan verliezen. Weet ook dat de overheidsgarantie van 100 000 euro niet geldt voor dergelijke producten. Geef dus de voorkeur aan een emittent die je kent.
• Wisselkoersrisico. Bepaalde gestructureerde producten worden in Amerikaanse dollar of een andere munt uitgedrukt. De koers van vreemde valuta kan stijgen, maar ook dalen tegenover de euro.
• Je kan het product waarschijnlijk heel moeilijk verkopen voor de eindvervaldag. Als je denkt het geld vóór de vervaldag nodig te hebben, dan beleg je er beter niet in. Denk er bovendien aan dat als het product kapitaalbescherming inhoudt, dit enkel van toepassing is op de vervaldatum.

Hoe wordt het rendement van een gestructureerd product berekend?

De opbrengst op dergelijke producten ligt vaak niet vooraf vast, maar is het resultaat van soms ingewikkelde berekeningen.